Jason 25 maanden

De eerste maand van het 2 jaar zijn zit er alweer op.
Langzaam bij beetje gaat hij steeds meer woordjes zeggen en ook steeds meer dingen nazeggen. Dus hij kan het wel alleen gewoon geen zin in lijkt wel.
Zitten hier momenteel ook in een gilfase. Alles wat je vraagt of zegt en meneer is het er niet mee eens gaat hij heel hard gillen of als hij het gewoon leuk vind. Is dan net een meid zo hoog dat hij gilt. En hoe meer aandacht je er aan geeft hoe harder die het doet. Dus negeren, negeren en nog is negeren, en langzaam bij beetje gaat het beter.
Kies nummer 5 is eindelijk helemaal door na een hele lange tijd en nummer 6 ook bijna. Dan nog 2 boven en hebben we het voorlopig gehad bij hem.
Afgelopen weekend hebben we weer het jaarlijkse weekendje weg met de mini's gehad. Het weekend methode gehandicapten van swetterhage oftewel de swetterhage run.
Meneer bleef wegrennen en luisteren ho maar. Dus uiteindelijk na de zoveelste wegren poging waar we hem echt bijna kwijt waren hem een tuig om gedaan, een ander had een lang stuk klimtouw en weer een ander een grondboor voor de hond. Helemaal super, Jason heeft alleen de eerste 2 uur lopen blèren maar liever dat dan dat ik hem echt kwijt ben. Ging de rest van herberekend prima zo. Was steeds wel iemand die de hele lading kids mee nam naar het speeltuintje dus vervelen hoefden ze zich niet.
We hadden Jason eerst onder in het stapelbed gelegd maar daar klom hij steeds over het hekje heen er uit. Dus hup in het bovenste bed. En hoe die het voor elkaar kreeg maar ook daar over het hekje en stond hij weer naast het bed de boef. Heb er een filmpje van kunnen schieten hoedje het doet en hij gaat er echt overheen engerd.
Zondag met de rit ben ik daar gebleven aangezien het zo regende en daardoor het inpakken zowat een keer langer leek te duren tussen de buien door. Dennis is gaan rijden met Jason en halverwege sliep hij al. Ik en een andere meid zo goed als maar kon alles drogen en oen stond Dennis alweer achter me. Die was vanaf de tussenstop rechtsomkeert gegaan. Tussenstop was buiten en aangezien hijnhelemaal ehandicapte mee had vond hij het wel mooi en was het zat in de regen staan met Jason, plus dat hij het sneu vond voor mij. Was de eerste keer dat hij de rit niet heeft uitgereden in alle jaren. Jason bijterugkomst onder de hoede van er vriendje van 1 van de dochters van een vriendin gegeven en hoorde ineens een hoop gebrul. Wij erheen en daar stond die jongen heel sip met Jason en sorry hij is nat hahaha. Meneer was voorover in een plas gedoken. Zelfs zijn luier was volgezogen met water. Voor de rest op de zondag met veel regen na hebben we een heerlijk weekend gehad. Jason gaat steeds beter en soms weer een paar stappen terug.
Ik ben bezig om te leren hoe om te gaan met stress aangezien hij daar ook enorm op reageert en mij aanvoelt. Is heel mogelijk maar als het werkt.
Jason wordt ook steeds aanhankelijker en wil nu ook steeds knuffelen en een kusje krijg je ook spontaan.
Hij vindt het super om de wagen te duwen, alleen aan het handje lopen vind hij vreselijk maar ook dat gaat steeds beter. Nu allen nog beter luisteren maar of dat gaat lukken, hij is vaak gewoon oostindisch doof.
We hebben er nu sinds een paar dagen ook een kitten bij en telkens is het nu kijken kijken en dan wil hij hem knuffelen en aaien. Vanmiddag hoorde ik ineens een hard gemiauw en ja hoor Jason hem opgepakt en zat hem te aaien, beestje is alleen een beetje bang nog voor zijn drukke handjes vandaar het gemiauw.

Tot de volgende blog,

Liefs Astrid en Jason.